Skip to main content
شرایط استاندارد بارنامه فیاتا - بخش سوم

شرایط استاندارد بارنامه فیاتا – بخش سوم

نویسنده
کامیار خدایاری

در ادامه بخش اول و دوم شرایط استاندارد بارنامه فیاتا، در این بخش به محدودیت‌های مسئولیت متصدی حمل خواهیم پرداخت و به قابل اعمال بودن این شرایط در دعاوی مدنی اشاره خواهیم کرد.

۸. محدودیت‌های مسئولیت متصدی حمل

۸.۱) ارزیابی جبران خسارت وارد شده به محموله باید با توجه به ارزش محموله در محل و زمان تحویل آن به مشتری، یا محل و زمانی که با توجه به بارنامه فیاتا محموله قرار بوده است که تحویل داده شود، صورت پذیرد.

۸.۲) ارزش محموله باید بر اساس قیمت فعلی بورس کالا صورت پذیرد. اگر چنین قیمتی موجود نیست، مبنا می‌بایست قیمت فعلی کالا در بازار باشد. در نهایت اگر هیچ از معیارهای ذکر شده در دسترس نباشد، ارزش‌گزاری بر اساس کالایی مشابه صورت می‌گیرد.

۸.۳) با توجه به مفاد بند‌های ۸.۴ تا ۸.۹، متصدی حمل به هیچ عنوان مسئول خسارتی بیش‌تر از مقداری معادل با ۶۶۶.۶۷ SDR برای هر پکیج/واحد یا ۲ SDR برای هر یک کیلوگرم از وزن ناخالص کالای خسارت دیده نخواهد بود. هر کدام از موارد ذکر شده که بزرگتر باشند، حدود خسارت را مشخص خواهد کرد. در صورتی که ماهیت و ارزش کالا از جانب فرستنده اظهار شده باشد و قبل از در اختیار گرفتن محموله از جانب متصدی حمل پذیرفته شده باشد، و یا کرایه حمل بر اساس ارزش کالا پرداخت شده و این مبلغ در بارنامه FBL قید شده باشد، این مبلغ اظهار شده حدود خسارت را مشخص خواهد کرد.

۸.۴) در صورتی که کانتینر، پالت یا هر مورد مشابه دیگری با بیش‌ از یک پکیج یا واحد بارگیری شده باشد، این پکیج‌ها یا واحد‌ها، که تعداد آن‌ها در بارنامه FBL ذکر شده است به عنوان پکیج یا واحدهای حمل در نظر گرفته می‌شوند. در غیر این صورت، واحد بزرگ‌تر (کانتینر، پالت یا هر مورد مشابه دیگر) به عنوان پکیج یا واحد حمل تلقی می‌شود.

۸.۵) با وجود مفاد فوق، اگر حمل چند وجهی بر طبق قرارداد منعقد شده شامل حمل از طریق دریا یا آبراه‌های داخلی نباشد، مسئولیت متصدی حمل به سقف ۸.۳۳ SDR برای هر کیلوگرم از وزن ناخالص کالای خسارت دیده محدود خواهد شد.

۸.۶) الف) در صورتی که خسارت یا فقدان محموله در مرحله بخصوصی از حمل چند وجهی صورت بگیرد، اگر برای این مرحله بخصوص از حمل قراردادی مجزا منعقد شده باشد و کنوانسیونی بین‌المللی یا قوانین اجباری ملی حدودی دیگر برای مسئولیت متصدی حمل لحاظ کرده باشند، این حدود معیار خواهند بود.

ب) در صورتی که ماهیت و ارزش کالا از جانب تاجر اظهار شده و در بارنامه FBL ذکر شده باشد، و کرایه حمل بر اساس ارزش کالا پرداخت شده باشد، مسئولیت متصدی حمل تحت قوانین COGSA، در صورت قابلیت اعمال، نباید از ۵۰۰ دلار برای هر پکیج بیش‌تر شود. در صورتی که محموله در قالب پکیج حمل نشده باشد، واحد حملی مرسوم ملاک قرار خواهد گرفت.

۸.۷) در صورتی که متصدی حمل مسئول جبران خسارت ناشی از تاخیر در تحویل کالا باشد، حتی اگر خسارت به خود کالا وارد نشده باشد، مسئولیت وی به مبلغی معادل دو برابر کرایه حملی که در قرارداد حمل چند وجهی ذکر شده است محدود خواهد شد.

۸.۸) مسئولیت کلی متصدی حمل بیش‌تر از خسارت مربوط به فقدان کامل محموله نخواهد شد.

۸.۹) در صورتی که ثابت شود که خسارت، فقدان یا تاخیر در تحویل ناشی از فعل یا ترک فعل عمدی متصدی حمل با هدف ورود خسارت بوده است یا وی از ورود چنین خسارت یا تاخیری مطلع بوده است، منفعتی از این محدودیت‌های مربوط به مسئولیت نصیب متصدی حمل نخواهد شد.

۹. قابل اعمال بودن شرایط استاندارد بارنامه فیاتا در دعاوی مدنی

شرایط ذکر شده برای تمامی دعاوی مطرح شده علیه متصدی حمل در رابطه با عملکرد وی تحت قرارداد منعقد شده قابلیت اعمال دارند. این دعاوی می‌تواند مربوط به قرارداد باشد یا مدنی باشد.

در صورت تمایل به دنبال کردن مطالب وبلاگ فریت‌ریت می‌توانید با ثبت نام در خبرنامه از انتشار مطالب جدید با خبر شوید.

نویسنده
کامیار خدایاری

دیدگاه خود را بنویسید.

نام و نام خانوادگی
آدرس ایمیل
دیدگاه شما*
نخستین دیدگاه را شما ارسال کنید!