حق توقف در حمل دریایی – بخش سوم

در بخش اول و دوم این مقاله به سناریوهایی در رابطه با حق توقف در حمل دریایی پرداختیم و اقداماتی پیشنهادی برای به حداقل رساندن هزینه‌های مربوطه در هر یک از آن‌ها ارائه کردیم. در ادامه، به دو سناریو حق توقف در رابطه با تاریخ بستن کشتی برای صادرات و تاخیر کشتی خواهیم پرداخت.

برای مطالعه بیشتر در مورد ماهیت هزینه حق‌توقف، می‌توانید به بخش اول و دوم این مقاله را مراجعه کنید.

اقدامات پیشنهادی برای حق توقف در حمل دریایی

حق‌توقف در رابطه با تاریخ­ بستن کشتی برای صادرات

تا چند سال گذشته، تنها عوامل محدود کننده تحویل به موقع کانتینرهای صادراتی به بندر تاریخ و زمان فیزیکی بود. منظور از تاریخ و زمان فیزیکی، آخرین روز و یا آخرین زمان تحویل کانتینر به ترمینال برای اطمینان از بارگیری آن بر کشتی است. در برخی بنادر امکان تحویل کانتینر و اسناد تا ۲ روز پیش از حرکت کشتی وجود داشت. با معرفی تدابیر امنیتی مختلف، مهلت تحویل کانیتنر به بندر افزایش یافته است. اما مهم‌تر از همه، بازه­‌های زمانی دیگری برای مدارک صادراتی و اطلاعات کانیتنر و کالای آن وجود دارد. این مهلت‌ها به موارد نیز مربوط می­‌شوند:

• قوانین مربوط به مانیفست
• مقررات SOLAS مربوط به اعلام جرم ناخالص تایید شده (VGM)

قوانین مربوط به مانیفست

مستندسازی و بستن VGM در حال حاضر ۵ روز قبل از حرکت کشتی انجام می‌شود. با این تفاسیر، تحویل فیزیکی کانتینر ۳ روز قبل از حرکت کشتی ممکن خواهد بود. در همین حین، بازه زمانی معاف از هزینه حق‌توقف ممکن است به تنها ۴ روز قبل از حرکت کشتی کاهش پیدا کند. کوتاه‌تر شدن بازه زمانی معاف از حق‌توقف و بازه زمانی کوتاه‌تر برای بستن مانیفست کشتی موجب کم‌تر بودن فرصت تحویل کانتینرها شده است.

اقدامات پیشنهادی

کاهش بازه زمانی معاف از حق توقف باعث ازدحام و شلوغی بیشتر در بازار می‌شود. تمدید این بازه زمانی می­‌تواند از چنین ازدحامی جلوگیری کند و قدرت انعطاف بیشتری به بازرگانان بدهد. از آن‌جایی که اتحاد بین کریرهای دریایی، تجمیع محمولات و استفاده از کشتی­‌های کانتینری بزرگتر موجب ازدحام بیشتر می‌شوند، فیاتا انتظار دارد که خطوط کشتیرانی با طولانی‌تر کردن بازه زمانی معاف از حق‌توقف به بازرگانان قدرت انعطاف بیشتری بدهند.

فیاتا پیشنهاد می‌کند که شرکای تجاری برای کاهش ازدحام فعلی و امکان انعطاف بیشتر در تحویل کانیتنرهای صادراتی به جای مجبور کردن بازرگان به تقلا برای تحویل به موقع کانتینر، درباره افزایش بازه زمانی معاف از حق‌توقف مذاکره کنند. ممکن ساختن بازه زمانی معقول معاف از حق توقف برای تضمین شرایط برابر جهت حمل­‌و­نقل از جانب خود بازرگان و در شرایط خاصی که بازرگانان باید برای دریافت اطلاعات از جانب کریر صبر کنند، اهمیت بسیاری دارد.

برای مثال شرایطی را در نظر بگیرید که شیپر برای ارائه سند VGM یا AMS در بازه زمانی مربوط به بستن کشتی آماده است؛ اما قصد دارد کانتینر را یک یا دو روز بعد بارگیری کند. در چنین شرایطی بازرگان به شماره کانتینر نیاز دارد. اما به طور معمول خطوط کشتیرانی قادر به ارائه شماره کانتینر نیستند مگر آن‌که کانتینر خالی تحویل گرفته شده باشد. در چنین شرایطی بازرگان ممکن است مجبور به دریافت، بارگیری یا تحویل کانتینر بارگیری شده قبل از تاریخ فیزیکی بستن کشتی شده و در جریان این فرآیند به دلیل تحویل زودهنگام کانتینر به ترمینال مجبور به پرداخت هزینه­‌های حق‌توقف شود.

حق توقف در رابطه با تاخیر کشتی

برای هر کشتی، خطوط کشتیرانی تاریخ‌های فیزیکی بستن کشتی را اعلام می‌کنند تا تاریخ تحویل کانتینرهای بارگیری شده برای صادرات به بندر مشخص شود. معمولا حق‌توقف صادراتی به صورت زیر محاسبه می‌شود:

« برای محموله صادراتی، تعداد روزهای مشمول حق‌توقف بازه زمانی بین ورود کانتینر بارگیری شده به بندر تا بارگیری کامل آن بر روی کشتی است. »

با توجه به تعریف ارائه شده، کانتینر ممکن است به علت تاخیر در راه افتادن کشتی مشمول دموراژ شود. برخی از خطوط کشتیرانی این روش محاسبه هزینه حق‌توقف را اجرا کرده‌اند.

اقدامات پیشنهادی

بازرگانی که از تحویل کانتینر خود در بازه زمانی معاف از حق‌توقف و قبل از تاریخ بستن کشتی اطمینان حاصل می‌کند نباید با هزینه‌های اضافی به علت تاخیر کشتی جریمه شود.

فیاتا پیشنهاد می‌کند که شرکای تجاری در رابطه با تعاریفی از قبیل تعریف مربوط به محاسبه حق‌توقف برای محمولات صادراتی مذاکره کنند:

« برای محموله صادراتی، تعداد روزهای مشمول حق‌توقف بازه زمانی بین ورود کانتینر بارگیری شده به بندر تا تاریخ اعلام شده برای تحویل این کانتینرها به بندر است. »

در صورت تمایل به دنبال کردن مطالب وبلاگ فریت‌ریت می‌توانید با ثبت‌نام در خبرنامه از انتشار مطالب جدید باخبر شوید.